November 2010: Boom op bouwplaats

Aangezien ik heb beloofd, dat ik geen namen zou noemen zult u het met 'een gemeente' moeten doen. Die naam is trouwens ook niet zo interessant want dit soort verhalen speelt zich écht niet alleen daar af; ik hoor ze (te) vaak en blijf mijn hoofd schudden.

Een boom stond in de weg en in Nederland is het zo, dat de boom dan weg moet. De weg kan nooit weg, al zou je dat als logisch denkend mens wel eens willen. Maar gelukkig vond de gemeente de boom mooi genoeg om hem een tweede leven elders te gunnen. Ze gingen hem verplanten naar een mooi plekje waar hij verder oud mag worden. Iedereen blij, zelfs de boekhouder, want de kosten, geschat op ongeveer 40.000 euro, waren peanuts vergeleken bij de totale projectkosten.

Het bedrijf van mijn zegsman kreeg de opdracht voor voorbereiding en verplanting; een mooie klus, die twee jaar voorbereid mocht worden. Dit gebeurde door een ruime wortelkluit (5,5 x 5,5 m) af te steken en in een bekisting te zetten. De kluit werd gevoed volgens de nieuwste inzichten om hem te stimuleren, veel nieuwe wortels te vormen binnen de bekisting. Kennelijk lukte dat, want in die twee jaar werd de boom groter en gezonder dan hij in jaren was geweest. De verplanting was een hele klus, maar verliep succesvol en ook over de nazorg waren goede afspraken gemaakt.

Tot zover niets aan de hand. Maar er moest in de omgeving van de boom nog wel even gebouwd worden, een woonwijkje. Door goede afspraken te maken met de projectontwikkelaar en de aannemer rekende de gemeente erop, dat dit geen problemen zou opleveren. In de groeiplaats zou niets gebeuren, dus het was niet nodig een dure groenwacht in te schakelen. Alleen schakelde de bouwaannemer wel een onderaannemer in en vergat daarbij de afspraken over de boom door te geven . Toen de boomverzorger dit voorjaar eens ging kijken bij ‘zijn’ boom, bleek dat bij het plaatsen van een damwand de wortelkluit voor eenderde was verdwenen…

Het verhaal gaat verder. Na voltooiing van de bouw werd de groeiplaats zoveel mogelijk in de oude staat hersteld in de hoop, dat de boom er opnieuw in zou gaan wortelen. Het gaat om een linde en hij is vitaal en gezond, dus daar is goede hoop op. Eind goed, al goed? NEE, want de gemeente had er even niet aan gedacht dat er nog een pad moest worden aangelegd. Onder de boom natuurlijk...

Zolang als ik bezig ben met bomen (>35 jaar) gaat dit soort dingen steeds weer mis.

Ondanks alle reorganisaties blijven gemeenten logge organisaties, die niet creatief en soepel kunnen omgaan met het simpele gegeven dat een boom zijn wortels nodig heeft.

Woorden schieten tekort, maar als columnist ga ik natuurlijk toch wat woorden zoeken. ‘Langs elkaar heen werken’, ‘domheid’, ‘geldverspilling’, ‘communicatiestoringen’, ‘oogkleppen’, ‘misplaatste zuinigheid’, ‘ad hoc werken’, ‘niet verder kijken dan je neus lang is’. Graag suggesties voor meer woorden!

Marjan van Elsland